This HTML5 document contains 232 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

dbr:Ferapontov_Monastery

rdf:type

umbel-rc:Place dbo:Place yago:Structure104341686 yago:YagoGeoEntity yago:Whole100003553 yago:WikicatMonasteriesInRussia yago:WikicatRussianOrthodoxMonasteries yago:WikicatBuildingsAndStructuresInVologdaOblast yago:WikicatEasternOrthodoxMonasteries yago:YagoPermanentlyLocatedEntity wd:Q9259 yago:Artifact100021939 yago:Building102913152 yago:House103544360 yago:Housing103546340 schema:Place owl:Thing yago:Dwelling103259505 dbo:WorldHeritageSite geo:SpatialThing dbo:Location yago:Monastery103781244 yago:ReligiousResidence104073948 yago:Residence104079244 yago:Object100002684 yago:PhysicalEntity100001930

rdfs:label

Monaster Terapontowski Monasterio de Ferapóntov Ferapontovklostret Klášter svatého Feraponta Bělozerského Ferapontov Monastery フェラポントフ修道院 Monestir de Ferapóntov Mosteiro de Ferapontov Monastero di Ferapont Ферапонтів монастир Ferapontovklooster Kloster Ferapontow 費拉邦多夫修道院 Ферапонтов Белозерский монастырь Monastère de Ferapontov

rdfs:comment

フェラポントフ修道院（フェラポントフしゅうどういん、ロシア語:Ферапонтов монастырь）は、ロシア・ヴォログダ州にある修道院である。1398年に創建され、2000年にUNESCOの世界遺産に登録された。 Ferapontovklostret (ryska: Ферапонтов монастырь), i Vologda oblast, Ryssland, är ett klostermuseum som anses vara ett av de vackraste exemplen på rysk medeltida arkitektur, motivationen given av världsarvskommittén för dess inskrivning på världsarvslistan. Le monastère de Ferapontov (en russe : Ферапонтов монастырь), dans l'oblast de Vologda, est considéré comme l'un des plus beaux exemples de l'art et de l'architecture médiévale russe, raison pour laquelle il est inscrit sur la liste du patrimoine mondial de l'UNESCO. The Ferapontov convent (Russian: Ферапонтов монастырь), in the Vologda region of Russia, is considered one of the purest examples of Russian medieval art, a reason given by UNESCO for its inscription on the World Heritage List. The monastery was founded by Saint Ferapont in 1398 in the inhospitable Russian North, to the east from the Kirillo-Belozersky Monastery, named after his fellow monk, Saint Cyril of Beloozero. The fame of the monastery started to spread under Kirill's disciple, Saint Martinian, who was to become a father superior of the Troitse-Sergiyeva Lavra in 1447. * * Het Ferapontovklooster (Russisch: Ферапонтов монастырь) is een Russisch-orthodox klooster gelegen in de oblast Vologda in Rusland. Het wordt gezien als een van de zuiverste voorbeelden van Russische middeleeuwse architectuur en iconenschilderkunst. Derhalve is het klooster in 2000 door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Het klooster is bovenal bekend om zijn prachtige fresco's, die uitzonderlijk goed bewaard zijn gebleven. 費拉邦多夫修道院（俄語：Ферапонтов монастырь）是位於俄羅斯沃洛格達州的一座修道院。創建於1398年，在2000年被列入聯合國教科文組織的世界文化遺產。費拉邦多夫修道院在18世紀之後逐漸由宗教場所變為流放地。1798年，修道院被廢除。1904年之後，費拉邦多夫修道院重新變為一所修道院，但只在20年之後就被關閉。1975年之後，費拉邦多夫修道院再改為美術館。 Ансамбль колишнього Ферапонтова монастиря — пам'ятка історії та культури федерального значення на території Кирилівського району Вологодської області (Росія). Являє собою унікальний пам'ятник історії, архітектури та стінопису XIV—XX ст., що дійшов до наших днів в архітектурному комплексі XV — XVII ст. Розташований в монастирі Музей фресок Діонісія є філією Кирило-Білозерського музею-заповідника. На підставі Указу Президента Російської Федерації від 2 квітня 1997 року монастир був внесений до Державного реєстру особливо цінних об'єктів культурної спадщини народів Російської Федерації. Сесія ЮНЕСКО внесла в 2000 році Ферапонтів монастир до списку Всесвітньої спадщини. O Mosteiro de Ferapontov (em russo: Ферапонтов монастырь), no oblast de Vologda é considerado um dos mais belos exemplos de arte e arquitetura medieval russa, razão pela qual está na lista do Patrimônio Mundial da UNESCO. O mosteiro foi fundado em 1398 a oeste do , em homenagem a . O mosteiro começou a ser conhecido graças a um discípulo de Cirilo, , que passou a abade do mosteiro da Trindade de São Sérgio em 1447. El Monestir de Ferapóntov (en rus ciríl·lic: Ферапонтов монастырь), a la (regió) óblast de Vologda, es considera com un dels més bells exemples de l'art i de l'arquitectura medieval russa, raó per la qual està en la llista del Patrimoni de la Humanitat de la UNESCO des del 2000. El monasterio de Ferapóntov (en ruso cirílico: Ферапонтов монастырь), en la (región) óblast de Vólogda, se considera como uno de los más bellos ejemplos del arte y de la arquitectura medieval rusa, razón por la cual está en la lista del Patrimonio de la Humanidad de la Unesco.​ fundó el monasterio en 1398 al este del , llamado así en honor de . El monasterio comenzó a ser conocido bajo el discípulo de Cirilo, , que pasará a ser abad del monasterio de la Trinidad y de San Sergio en 1447. El museo forma parte del desde 1991. Ферапо́нтов Белозе́рский Богоро́дице-Рожде́ственский монасты́рь — мужской монастырь Вологодской епархии Русской православной церкви, расположенный в селе Ферапонтово Кирилловского района Вологодской области; один из древнейших монастырей Русского Севера, основанный в XIV столетии. В течение 400 лет обитель являлась важнейшим культурным и религиозным просветительным центром Белозерского края. До нашего времени монастырь дошёл в строениях XIV—XVII веков и росписях прославленного иконописца Дионисия. Монашеская традиция в нём была прервана последствиями смены государственного строя в России в начале XX века. С советского времени в стенах Ферапонтова монастыря находится — филиал Кирилло-Белозерского музея-заповедника. Сессия ЮНЕСКО внесла в 2000 году монастырь в список Всемирного наследия. Monaster Terapontowski (ros. Ферапонтов монастырь) – prawosławny klasztor wznoszony etapami między końcem XIV a XVII stuleciem. Położony jest 20 km na północny wschód od miasta Kiriłłow w obwodzie wołogodzkim. Klasztor został zamknięty decyzją Świątobliwego Synodu Rządzącego z 1798. Jego cerkwie nadal funkcjonowały jako parafialne; w XIX w. ulegające dewastacji zabudowania monasterskie zostały otoczone murem. Das Kloster Ferapontow (russisch Ферапонтов монастырь) ist ein Wehrkloster in der russischen Oblast Wologda. Es ist eines der bedeutendsten Beispiele der russischen Kunst des Mittelalters. Wegen seiner Wand- und Deckenmalereien, die 1502 von Meister geschaffen wurden, fand es 2000 Aufnahme in die Liste des Welterbes der UNESCO. Klášter svatého Feraponta Bělozerského (rusky Ферапонтов Белозерский монастырь, někdy též Ферапонтов-Белозерский Богородице-Рождественский монастырь) je bývalý pravoslavný klášter v Kirillovském rajónu Vologdské oblasti v Rusku. Po 400 let patřil mezi nejdůležitější kulturní a náboženská centra Bělozerského kraje. Dochoval se zde unikátně ryzí a zachovalý komplex architektury a malířství období před nástupem Petra I. Velikého. Od roku 2000 je klášter zanesen na seznam světového dědictví UNESCO. Dnes se v objektech bývalého kláštera nachází muzeum. Il monastero di Ferapont (in russo: Ферапонтов монастырь?), è un monastero fondato da San Teraponte nel 1398 nella Russia settentrionale, nell'Oblast' di Vologda; è considerato uno dei più puri esempi di arte medievale russa, grazie a cui è diventato un patrimonio dell'umanità dell'UNESCO.

owl:sameAs

dbpedia-tr:Ferapontov_Manastırı n5:Ферапонтово_Белозерский_монастыре dbpedia-vi:Tu_viện_Pherapontov dbpedia-de:Kloster_Ferapontow n12:4z53s n13:Ферапонтово_Белозерский_монастыры dbpedia-da:Ferapontov_Kloster dbpedia-uk:Ферапонтів_монастир dbpedia-fi:Ferapontovin_luostari dbpedia-af:Ferapontof-klooster dbpedia-be:Ферапонтаў_манастыр dbpedia-ca:Monestir_de_Ferapóntov dbpedia-fa:صومعه_فراپونتوف dbpedia-fy:Ferapontovkleaster dbpedia-he:מנזר_פראפונטוב dbpedia-hr:Ferapontov_manastir dbpedia-ka:ფერაპონტოვის_მონასტერი dbpedia-la:Monasterium_Therapontis n32:Feraponto_vienuolynas dbpedia-nn:Ferapontovklosteret dbpedia-sh:Ferapontov_manastir dbpedia-sr:Ферапонтов_манастир dbpedia-es:Monasterio_de_Ferapóntov yago-res:Ferapontov_Monastery dbr:Ferapontov_Monastery n36:145719721 dbpedia-pl:Monaster_Terapontowski dbpedia-zh:費拉邦多夫修道院 dbpedia-pt:Mosteiro_de_Ferapontov dbpedia-ru:Ферапонтов_Белозерский_монастырь dbpedia-fr:Monastère_de_Ferapontov dbpedia-ja:フェラポントフ修道院 dbpedia-nl:Ferapontovklooster n60:04wkt1 wd:Q838256 dbpedia-cs:Klášter_svatého_Feraponta_Bělozerského n65:10129021-4 n65:4441746-9 dbpedia-it:Monastero_di_Ferapont dbpedia-sv:Ferapontovklostret dbpedia-hu:Ferapontov-kolostor

foaf:homepage

n41:

dbp:name

Ferapontov Monastery

foaf:topic

dbr:National_parks_of_Russia dbr:Sergius_of_Radonezh dbr:Kirillovsky_District dbr:Fresco n39:this dbr:Ensemble_of_the_Ferrapontov_Monastery dbr:List_of_World_Heritage_Sites_by_year_of_inscription dbr:Ferrapontov_Monastery dbr:List_of_Russian_people dbr:List_of_Eastern_Orthodox_Russian_saints dbr:List_of_museums_in_Russia dbr:List_of_abbeys_and_priories wikipedia-en:Ferapontov_Monastery dbr:Dionisius n49: dbr:Volotovo_Church dbr:Pavel_Korin n50:_Vologda_Oblast dbr:Ferapontov_Convent dbr:Ferapontov_monastery dbr:Belozersk dbr:Vologda_Oblast dbr:List_of_Eastern_Orthodox_monasteries dbr:Therapont_of_Belozersk dbr:Peter_Aleshkovsky dbr:List_of_castles_in_Russia dbr:Trojeručica dbr:Luzhetsky_Monastery dbr:Ferapontovo dbr:Russky_Sever_National_Park dbr:List_of_Russian_Orthodox_monasteries dbr:List_of_World_Heritage_Sites_in_Russia dbr:List_of_World_Heritage_Sites_in_Eastern_Europe dbr:Feodor_Lopukhin dbr:Kamenny_Monastery dbr:1398 dbr:Cyril_of_Beloozero dbr:Principality_of_Beloozero dbr:Uriel

geo:lat

59.9564

geo:long

38.5675

foaf:depiction

n11:jpg n16:jpg n18:jpg

wdrs:describedby

n62:Google_Street_View

dct:subject

dbc:Religious_museums_in_Russia dbc:1398_establishments_in_Europe dbc:Museums_in_Vologda_Oblast dbc:14th-century_establishments_in_Russia dbc:Cultural_heritage_monuments_of_federal_significance_in_Vologda_Oblast dbc:15th-century_Russian_Orthodox_church_buildings dbc:Russian_Orthodox_monasteries_in_Russia dbc:Buildings_and_structures_in_Vologda_Oblast dbc:Religious_buildings_and_structures_completed_in_1490 dbc:World_Heritage_Sites_in_Russia dbc:Art_museums_and_galleries_in_Russia dbc:Fresco_paintings

dbo:wikiPageID

1359306

dbo:wikiPageRevisionID

1100887467

dbo:wikiPageWikiLink

dbc:Fresco_paintings dbr:Troitse-Sergiyeva_Lavra dbr:Russian_architecture dbc:Religious_museums_in_Russia dbr:Russian_Orthodox_Church dbr:Patriarch_Nikon dbr:Russia dbr:Poles dbr:Google_Street_View dbc:1398_establishments_in_Europe dbr:Rostov dbr:Fresco dbr:Russky_Sever_National_Park dbc:Museums_in_Vologda_Oblast dbc:14th-century_establishments_in_Russia dbr:Dionisius dbc:Cultural_heritage_monuments_of_federal_significance_in_Vologda_Oblast dbr:Ivan_III dbr:Paul_of_Russia dbc:15th-century_Russian_Orthodox_church_buildings dbc:Russian_Orthodox_monasteries_in_Russia dbr:Ivan_the_Terrible dbr:Kirillo-Belozersky_Monastery dbc:Buildings_and_structures_in_Vologda_Oblast dbr:Saint_Ferapont dbr:Vologda_Oblast dbr:UNESCO dbc:Religious_buildings_and_structures_completed_in_1490 dbc:Art_museums_and_galleries_in_Russia dbc:World_Heritage_Sites_in_Russia dbr:Ferapontovo dbr:World_Heritage_List dbr:Time_of_Troubles dbr:Cyril_of_Beloozero

dbo:wikiPageExternalLink

n41: n45:

foaf:isPrimaryTopicOf

wikipedia-en:Ferapontov_Monastery

schema:sameAs

n36:145719721

georss:point

59.95638888888889 38.5675

prov:wasDerivedFrom

n54:0

dbo:abstract

El monasterio de Ferapóntov (en ruso cirílico: Ферапонтов монастырь), en la (región) óblast de Vólogda, se considera como uno de los más bellos ejemplos del arte y de la arquitectura medieval rusa, razón por la cual está en la lista del Patrimonio de la Humanidad de la Unesco.​ fundó el monasterio en 1398 al este del , llamado así en honor de . El monasterio comenzó a ser conocido bajo el discípulo de Cirilo, , que pasará a ser abad del monasterio de la Trinidad y de San Sergio en 1447. Este monasterio ortodoxo fue protegido y favorecido por los miembros de la familia de Iván III. El edificio más antiguo, la catedral de la Natividad de la Virgen (1490) fue construido por los maestros de Rostov. Es este el edificio mejor preservado de las tres catedrales construidas en los años 1490 en el norte de Rusia. Todas las paredes interiores están cubiertas con frescos pintados por Dionisio. En los años 1530 se añadieron una tesorería, un refectorio, y la iglesia de la Anunciación, rematada por un campanario. En aquel tiempo el monasterio gozaba de la atención especial de Iván IV, incluyendo también 60 pueblos de los alrededores. El mismo zar visitaba a menudo el monasterio como simple peregrino. Durante el Período Tumultuoso, los polacos saquearon el monasterio en 1614. Durante su reconstrucción se construyeron también las iglesias de San Marciniano (1641), una iglesia barbacana en (1650) y un campanario en (1680). Las campanas del campanario de la iglesia, que datan de 1638, se dice que son las más antiguas de Rusia. El monasterio perdió poco a poco su importancia religiosa, y se convirtió en lugar de retiro o, como en el caso del patriarca Nikon, de destierro para el clero distinguido. Fue clausurado por el emperador Pablo I de Rusia en 1798, restablecido como convento en 1904, cerrado por los bolcheviques veinte años más tarde, y transformado en museo en 1975. El museo forma parte del desde 1991. El Monestir de Ferapóntov (en rus ciríl·lic: Ферапонтов монастырь), a la (regió) óblast de Vologda, es considera com un dels més bells exemples de l'art i de l'arquitectura medieval russa, raó per la qual està en la llista del Patrimoni de la Humanitat de la UNESCO des del 2000. Il monastero di Ferapont (in russo: Ферапонтов монастырь?), è un monastero fondato da San Teraponte nel 1398 nella Russia settentrionale, nell'Oblast' di Vologda; è considerato uno dei più puri esempi di arte medievale russa, grazie a cui è diventato un patrimonio dell'umanità dell'UNESCO. Monaster Terapontowski (ros. Ферапонтов монастырь) – prawosławny klasztor wznoszony etapami między końcem XIV a XVII stuleciem. Położony jest 20 km na północny wschód od miasta Kiriłłow w obwodzie wołogodzkim. Tradycyjnie za datę powstania Monasteru Terapontowskiego uznaje się rok 1398. Za jego twórcę uważa się świętego mnicha Teraponta Biełozierskiego. Duchowny ten, uczeń św. Sergiusza z Radoneża, prowadził życie pustelnicze między jeziorami Pawskim i Borodawskim. W wymienionym roku, skupiając już wokół siebie grupę naśladowców, wzniósł na jej potrzeby drewnianą cerkiew. Dalszy rozwój monasteru miał miejsce już po odejściu zeń Teraponta (organizującego kolejną wspólnotę monastyczną), gdy na jego czele stanął mnich Martynian Biełozierski. Na przełomie XV i XVI wieku Monaster Terapontowski był już znaczącym ośrodkiem kulturalnym i duchowym, zaś przebywający w nim mnisi cieszyli się autorytetem na tyle istotnym, by móc wpływać na politykę władców moskiewskich. Razem z położonym w tym samym regionie Monasterem Cyrylo-Biełozierskim Monaster Terapontowski był jednym z tradycyjnych celów pielgrzymek moskiewskiej elity państwowej (w tym Wasyla III i Iwana IV Groźnego); jej członkowie przekazywali monasterowi wysokie donacje. Z grona mnichów klasztoru wywodzili się również liczni późniejsi biskupi Cerkwi rosyjskiej. Znaczenie Monasteru Terapontowskiego jeszcze wzrosło w XVII w., po kanonizacji Martyniana Biełozierskiego, którego relikwie były przechowywane w klasztorze. Na początku wymienionego stulecia klasztor był największym właścicielem ziemskim w regionie, posiadając ok. 60 wsi z ponad 300 chłopami, jak również znaczne obszary ziemi nieuprawianej. Bogactwo klasztoru przekładało się na wygląd jego zabudowań, które w połowie XVII w. składały się z cerkwi Zwiastowania połączonej z refektarzem, cerkwi nadbramnej, cerkwi św. Martyniana, dzwonnicy oraz zespołu zabudowań mieszkalnych i pomocniczych. Klasztor zaczął jednak tracić na znaczeniu jako ośrodek duchowy; zamiast tego stał się jednym z nieoficjalnych miejsc zesłania dla duchownych, którzy weszli w konflikt z władzą świecką (m.in. patriarcha Nikon). Klasztor został zamknięty decyzją Świątobliwego Synodu Rządzącego z 1798. Jego cerkwie nadal funkcjonowały jako parafialne; w XIX w. ulegające dewastacji zabudowania monasterskie zostały otoczone murem. Życie monastyczne w klasztorze zostało reaktywowane w 1904, ze zmianą typu monasteru na żeński. W Monasterze Terapontowskim zamieszkały mniszki z monasteru Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Leuszynie na czele z ihumenią Serafiną. W 1924 władze radzieckie zdecydowały o zamknięciu monasteru. W czasach ZSRR Monaster Terapontowski został zaadaptowany na muzeum fresków wykonanych na jego terenie przez mnicha Dionizego. Od 1975 placówka ta zaczęła również prowadzić działalność edukacyjną oraz badawczą. W 2000 kompleks dawnego klasztoru znalazł się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Monaster Terapontowski jest jednym z rzadkich przykładów jednolitego stylowo monasteru o architekturze i wystroju typowym dla obiektów tego typu powstających między XV a XVII wiekiem na Rosyjskiej Północy. Jest to prawdopodobnie jedyny klasztor w tym regionie, który zachował oryginalne elementy wnętrza. Das Kloster Ferapontow (russisch Ферапонтов монастырь) ist ein Wehrkloster in der russischen Oblast Wologda. Es ist eines der bedeutendsten Beispiele der russischen Kunst des Mittelalters. Wegen seiner Wand- und Deckenmalereien, die 1502 von Meister geschaffen wurden, fand es 2000 Aufnahme in die Liste des Welterbes der UNESCO. Le monastère de Ferapontov (en russe : Ферапонтов монастырь), dans l'oblast de Vologda, est considéré comme l'un des plus beaux exemples de l'art et de l'architecture médiévale russe, raison pour laquelle il est inscrit sur la liste du patrimoine mondial de l'UNESCO. O Mosteiro de Ferapontov (em russo: Ферапонтов монастырь), no oblast de Vologda é considerado um dos mais belos exemplos de arte e arquitetura medieval russa, razão pela qual está na lista do Patrimônio Mundial da UNESCO. O mosteiro foi fundado em 1398 a oeste do , em homenagem a . O mosteiro começou a ser conhecido graças a um discípulo de Cirilo, , que passou a abade do mosteiro da Trindade de São Sérgio em 1447. Este mosteiro ortodoxo foi protegido pelos membros da família de Ivã III da Rússia. A construção mais antiga, a catedral da Natividade da Virgem foi construída pelos mestres de Rostov. Ансамбль колишнього Ферапонтова монастиря — пам'ятка історії та культури федерального значення на території Кирилівського району Вологодської області (Росія). Являє собою унікальний пам'ятник історії, архітектури та стінопису XIV—XX ст., що дійшов до наших днів в архітектурному комплексі XV — XVII ст. Розташований в монастирі Музей фресок Діонісія є філією Кирило-Білозерського музею-заповідника. На підставі Указу Президента Російської Федерації від 2 квітня 1997 року монастир був внесений до Державного реєстру особливо цінних об'єктів культурної спадщини народів Російської Федерації. Сесія ЮНЕСКО внесла в 2000 році Ферапонтів монастир до списку Всесвітньої спадщини. Ferapontovklostret (ryska: Ферапонтов монастырь), i Vologda oblast, Ryssland, är ett klostermuseum som anses vara ett av de vackraste exemplen på rysk medeltida arkitektur, motivationen given av världsarvskommittén för dess inskrivning på världsarvslistan. Het Ferapontovklooster (Russisch: Ферапонтов монастырь) is een Russisch-orthodox klooster gelegen in de oblast Vologda in Rusland. Het wordt gezien als een van de zuiverste voorbeelden van Russische middeleeuwse architectuur en iconenschilderkunst. Derhalve is het klooster in 2000 door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Het klooster is bovenal bekend om zijn prachtige fresco's, die uitzonderlijk goed bewaard zijn gebleven. Het klooster werd gesticht door de heilige in 1398, ten westen van het (vernoemd naar zijn medemonnik, de ). Het klooster kreeg bekendheid door Kirills leerling, de heilige Martinian, die in 1447 archimandriet werd van de Troitse-Sergieva Lavra. Na Martinians dood werd het klooster lange tijd beschermd door leden van de familie van Ivan III. Het oudste gebouw van het klooster, de Kathedraal van de Geboorte van de Maagd (1490), werd gebouwd met bakstenen door arbeiders uit Rostov Veliki. Deze kathedraal is de best bewaarde van drie zuster-kathedralen gebouwd rond dezelfde tijd. Het interieur van de kathedraal is voorzien van fresco’s van de beroemde middeleeuwse iconenschilder . In de jaren 30 van de 14e eeuw werd het klooster uitgebreid met een schatkamer, refectorium, en de unieke Annunciatiekerk. Rond dezelfde tijd genoot het klooster een bijzonder privileges, gegeven door Ivan IV van Rusland, en bezat het ongeveer 60 dorpen in de omgeving. De tsaar bezocht zelf regelmatig het klooster als pelgrim. In de Tijd der Troebelen werd het klooster geplunderd door de Polen. Tijdens de herstelwerkzaamheden werden de laatste gebouwen - de tentvormige kerk van de heilige Martinian (1641), een barbacane kerk (1650) en een klokkentoren (1680) - toegevoegd aan het complex. De klokken in deze toren zouden de oudste zijn van Rusland. Toen het klooster langzaam zijn religieuze betekenis verloor, werd het veranderd in een verbanningsoord voor geestelijken, zoals Nikon van Moskou. In 1798 werd het klooster gesloten door Paul I van Rusland, maar het bleef wel behouden. In 1904 werd het klooster heropend, maar 20 jaar later alweer gesloten door de bolsjewieken. In 1975 werd het klooster een museum. Sinds 1989 zijn er, met de zegen van patriarch Aleksi II, pogingen ondernomen om het kloosterleven te herstellen, maar het Ministerie van Cultuur van de Russische Federatie verzet zich tegen dit initiatief, omdat men vreest voor het behoud van de fresco's en van het museum. The Ferapontov convent (Russian: Ферапонтов монастырь), in the Vologda region of Russia, is considered one of the purest examples of Russian medieval art, a reason given by UNESCO for its inscription on the World Heritage List. The monastery was founded by Saint Ferapont in 1398 in the inhospitable Russian North, to the east from the Kirillo-Belozersky Monastery, named after his fellow monk, Saint Cyril of Beloozero. The fame of the monastery started to spread under Kirill's disciple, Saint Martinian, who was to become a father superior of the Troitse-Sergiyeva Lavra in 1447. Even after Martinian's death, his monastery was protected and favoured by members of Ivan III's family. The most ancient structure, the Cathedral of Nativity of the Virgin (1490), was built in brick by the masters of Rostov. This edifice is the best preserved of three sister cathedrals erected in the 1490s in the Russian North. All the interior walls are covered with invaluable frescoes by the great medieval painter Dionisius. This is the last surviving Russian medieval church with fully painted walls. During the 1530s, they added a treasury, a refectory, and the unique Annunciation church surmounted by a belfry. At that time the monastery enjoyed special privileges conferred upon it by Ivan the Terrible, and possessed some 60 villages in the vicinity. The tsar himself frequently visited the monastery as a pilgrim. In the Time of Troubles, the monastery was ravaged by the Poles. During its recovery the last buildings — the tent-like church of Saint Martinian (1641), a two-tented barbican church (1650), and a bell-tower (1680) — were added to the complex. The belfry clocks (1638) are said to be the oldest in Russia. As the monastery gradually lost its religious importance, it was being turned into a place of exile for distinguished clerics, such as the Patriarch Nikon. It was abolished by Emperor Paul in 1798, reinstituted as a convent in 1904, closed by the Bolsheviks twenty years later, and turned into a museum in 1975. The museum constitutes a part of the Russky Sever (Russian North) National Park since 1991. As of January 2013, images of the monastery and grounds were available via Google Street View. * Difficulty of access helped preserve the monastery intact since the 17th century. * St Nicholas, the patron saint of Russian merchants. Fresco by Dionisius from the Ferapontov Monastery. Klášter svatého Feraponta Bělozerského (rusky Ферапонтов Белозерский монастырь, někdy též Ферапонтов-Белозерский Богородице-Рождественский монастырь) je bývalý pravoslavný klášter v Kirillovském rajónu Vologdské oblasti v Rusku. Po 400 let patřil mezi nejdůležitější kulturní a náboženská centra Bělozerského kraje. Dochoval se zde unikátně ryzí a zachovalý komplex architektury a malířství období před nástupem Petra I. Velikého. Od roku 2000 je klášter zanesen na seznam světového dědictví UNESCO. Dnes se v objektech bývalého kláštera nachází muzeum. Ферапо́нтов Белозе́рский Богоро́дице-Рожде́ственский монасты́рь — мужской монастырь Вологодской епархии Русской православной церкви, расположенный в селе Ферапонтово Кирилловского района Вологодской области; один из древнейших монастырей Русского Севера, основанный в XIV столетии. В течение 400 лет обитель являлась важнейшим культурным и религиозным просветительным центром Белозерского края. До нашего времени монастырь дошёл в строениях XIV—XVII веков и росписях прославленного иконописца Дионисия. Монашеская традиция в нём была прервана последствиями смены государственного строя в России в начале XX века. С советского времени в стенах Ферапонтова монастыря находится — филиал Кирилло-Белозерского музея-заповедника. Сессия ЮНЕСКО внесла в 2000 году монастырь в список Всемирного наследия. フェラポントフ修道院（フェラポントフしゅうどういん、ロシア語:Ферапонтов монастырь）は、ロシア・ヴォログダ州にある修道院である。1398年に創建され、2000年にUNESCOの世界遺産に登録された。 費拉邦多夫修道院（俄語：Ферапонтов монастырь）是位於俄羅斯沃洛格達州的一座修道院。創建於1398年，在2000年被列入聯合國教科文組織的世界文化遺產。費拉邦多夫修道院在18世紀之後逐漸由宗教場所變為流放地。1798年，修道院被廢除。1904年之後，費拉邦多夫修道院重新變為一所修道院，但只在20年之後就被關閉。1975年之後，費拉邦多夫修道院再改為美術館。

dbo:thumbnail

n46:300

dbp:established

1398

dbp:founder

dbr:Saint_Ferapont

dbp:location

dbr:Vologda_Oblast dbr:Russia dbr:Ferapontovo

dbp:order

dbr:Russian_Orthodox_Church

geo:geometry

POINT(38.567501068115 59.956390380859)

dbp:disestablished

1924

dbo:id

982

dbo:wikiPageLength

4657

dbp:wikiPageUsesTemplate

dbt:UNESCO_WHS_type dbt:World_Heritage_Sites_in_Russia dbt:Russian_North dbt:Convert dbt:Infobox_UNESCO_World_Heritage_Site dbt:Authority_control dbt:Infobox_monastery dbt:Coord