This HTML5 document contains 251 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

dbr:Renaixença

rdf:type

yago:PsychologicalFeature100023100 yago:Communication100033020 yago:Change100191142 yago:Act100030358 yago:Abstraction100002137 yago:Event100029378 yago:WikicatMovements yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:Signal106791372 yago:Symbol106806469 yago:WikicatCatalanSymbols yago:Motion100331950 yago:Action100037396

rdfs:label

ラナシェンサ Renaixença Renaixença Renaixença Renaixença Renaixença Каталонский ренессанс Καταλανική Αναγέννηση Renaixença Renaixença Renaixença Renaskiĝo (Katalunlingva literaturo) Renaixença Renaixença

rdfs:comment

La Renaixença, mouvement culturel inscrit dans le courant du romantisme européen, a vu le jour en Catalogne au cours du XIXe siècle, à partir de 1833 et principalement dans la seconde moitié du siècle, jusqu'en 1890. Son nom, qui signifie renaissance reflète la volonté de faire renaître la culture et la langue catalane comme langue littéraire de prestige. Un des champs où elle s'est le plus développée est la littérature mais il s'agit d'une philosophie globale concernant l'architecture, la peinture, la politique, l'entrepreneuriat, l'histoire, etc. Elle est parallèle à la Respelido initiée par Frédéric Mistral et le Félibrige en Provence dès 1854. La Renaixença (uttal: [rənəˈʃɛnsə] eller [renajˈʃɛnsa]) var en nationalromantisk strömning i det katalanska språkområdet under 1800-talet. Den uppstod på 1830-talet och fortlevde till 1880-talet, då den förgrenade sig i andra kulturströmningar – inklusive modernisme. Renaixença, vars namn kommer av katalanskans ord för renässans eller pånyttfödelse, inkorporerade även element från andra av 1800-talets kulturströmningar. Dessa inkluderar naturalismen och symbolismen. Strömningen står därför inte primärt för en särskild stil utan mer för den kulturella miljö där den kom att utvecklas. La Renaixença o Renaixensa (pronunciado /rənəˈʃɛnsə/ o /rena(j)ˈʃɛnsa/) fue un movimiento cultural y literario en algunos territorios de habla catalanovalenciana, que llega a su esplendor durante la segunda mitad del siglo XIX. Su nombre surgió de la voluntad de hacer renacer el catalán o valenciano como lengua literaria y de cultura después de los siglos de diglosia respecto al castellano (periodo llamado genéricamente Decadència). Es paralelo a otros similares, como el Rexurdimento gallego. La palabra fue acuñada por primera vez en 1864 por el dramaturgo Eduard Vidal i Valenciano.​ De Renaixença of Renaixença catalana is een Catalaanse culturele beweging die ontstaan is in de 19de eeuw in de Catalaanse landen uit een bekommernis om de Catalaanse en de Valenciaanse taal en cultuur te laten heropleven, na meer dan honderdvijftig jaar verval. Door diglossie en het toenmalige internationale prestige van het Spaanse Rijk met zijn vele koloniën, geraakten de andere talen van het Iberische schiereiland op de achtergrond ten voordele van het Castiliaans. Катало́нский ренесса́нс или катала́нское возрожде́ние (кат. Renaixença) — литературное, языковое и культурное движение, возникшее в среде этнических каталонцев королевства Испания за возрождение каталонского в качестве полноценного самодостаточного языка, независимого от кастильского. Движение имело довольно большой успех, поскольку проходило параллельно процессу активной индустриализации Каталонии, более динамичная экономика которой позволила ей выделиться на фоне отсталой аграрной Испании. В конце периода ренессанса (1833—1892), в котором выделяют несколько этапов, носители каталонского языка, в особенности крупная и мелкая городская буржуазия, перестали ощущать свой язык диалектом испанского. Более того, ренессанс прямо или косвенно стимулировал движение за независимость Каталонии. Пара Renaixença foi um grande movimento restaurador da língua, literatura, e cultura catalã que se iniciou no princípio da primeira metade do século XIX. O seu nome (renascença ou renascimento, em português) surgiu da vontade de fazer renascer o catalão como idioma da literatura e da cultura. Coincidiu, mais ou menos, com a segunda parte da explosão do Romantismo na Europa. Ainda que cada tendência tenha trilhado um caminho próprio, foi produzida uma integração no que tange ao uso da língua e dos ideais políticos. La Renaixença fou un moviment cultural i literari del català del segle xix (1833-1892). El seu nom sorgeix de la voluntat de fer renéixer el català com a llengua literària i de cultura després de segles de diglòssia respecte al castellà (període anomenat genèricament Decadència). És paral·lel a altres similars, com el Rexurdimento gallec, el Resurdimientu asturià o el Felibrige a Occitània. The Renaixença (Catalan pronunciation: [rənəˈʃɛnsə]; also written Renaixensa before spelling standardisation), or Catalan Renaissance, was a romantic revivalist movement in Catalan language and culture through the mid 19th century, akin to the Galician Rexurdimento or the Occitan Félibrige movements. The movement began in the 1830s and lasted until the 1880s, when it branched out into other cultural movements. Even though it primarily followed a romantic impulse, it incorporated stylistic and philosophical elements of other 19th century movements such as Naturalism or Symbolism. The name does not indicate a particular style, but rather the cultural circumstances in which it bloomed. La Renaixença ("Rinascimento" in lingua catalana; pron. /rənə'ʃɛnsə/) è stata una corrente letteraria catalana che si espande e si afferma nella seconda metà del secolo XIX. Per le sue tematiche ricorrenti (idealismo, individualismo, predominio dei sentimenti, esaltazione patriottica e scelta di tematiche storiche), la Renaixença è ascrivibile alla più ampia corrente del romanticismo europeo. Η Καταλανική Αναγέννηση (καταλανικά: Renaixença) ήταν ρομαντικό πολιτιστικό κίνημα που έλαβε χώρα στην Καταλονία και, σε μικρότερο βαθμό στις υπόλοιπες , κατά τον 19ο αιώνα. Η κορύφωσή του εντοπίζεται μεταξύ 1875 και 1890 και είχε ως κύριο χαρακτηριστικό την επαναφορά της χρήσης της καταλανικής γλώσσας στη δημόσια σφαίρα, τον τύπο και την κουλτούρα, μετά από τρεις περίπου αιώνες με τα ισπανικά. Στην Καταλονία συνδυάστηκε με τη γέννηση του καταλανικού εθνικισμού ενώ είναι παράλληλο με τη και . Στο κίνημα για την ανάκτηση της γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτικού νομικού κώδικα της Καταλονίας πρωταγωνίστησαν προσωπικότητες όπως ο ποιητής , ο δραματουργός Άνζελ Γκιμερά και ο πεζογράφος · γενικότερα ωστόσο, παρότι εδραίωσαν την καταλανική γλώσσα στον χώρο των γραμμάτων, διαπνέοντο από ένα La Renaskiĝo estas kataluna kultura movado disvolviĝinta dum la 19-a jarcento. Ĝia nomo aperas de la deziro renaski la katalunan kiel literaturan kaj kulturan lingvon post jarcentoj da diglosio en rilato al la hispana (periodo, kiun oni kutime nomas . Ĝi estas paralela al aliaj similaj movadoj, kiel la . Oni ofte konvencie fiksas ties ekon en 1833 per la apero de la poemo Oda a la pàtria (Odo al la patrujo) de Bonaventura Carles Aribau. Ĝiaj plej gravaj aŭtoroj estas Jacint Verdaguer kaj Joan Maragall kaj ŝlosilo de ties disvastigo estis la Floraj Ludoj. Renaixença (euskaraz, "berpizkundea") katalanezko kulturaren inguruan eta XIX. mendean sortutako mugimenduaren izena da. Erromantizismoak alde batetik eta nazionalismo kataluniarrak bestetik markatu zuten garai hau, hala Euskal Pizkundearekin nola galizieraren Rexurdimentorekin garaikidea izan zena, bai eta Europako beste kultura mugimenduekin ere. 1890 inguruan hasierako kultura berpizkunde horren berezitasuna amaitutzat har daiteke, modernismoak haren lekua hartzen zuelarik nahiz eta beste ikuspuntu batzuetatik Reinaxençaren printzipioei eusten zien. Renaixença [rənə'ʃɛnsə] (katalanisch für „Wiedergeburt“, deutsch auch: „Katalanische Renaissance“) war eine romantische Bewegung des späten 19. Jahrhunderts, die sich philologisch, historisch und national am katalanischen Mittelalter orientierte, eine Wiederbelebung der katalanischen Sprache und Literatur vornahm, sowie deren Integration in die damalige europäische Literatur anstrebte. ラナシェンサ（カタルーニャ語: Renaixença, カタルーニャ語発音: [rənəˈʃɛnsə], 西カタルーニャ語: [renajˈʃɛnsa]）は、19世紀中頃のカタルーニャ地方で興ったカタルーニャ語とカタルーニャ文化の復興運動。運動名はカタルーニャ語で「ルネサンス」（文芸復興）を意味する。同時期のガリシア地方で興ったやオック語圏で興ったフェリブリージュ運動と比較される。カタルーニャ語の規範化以前にはRenaixensaとも綴られた。ラナシェンサ運動の盛り上がりには『ラナシェンサ』紙が関係しており、運動の名称はこの雑誌に由来する。

owl:sameAs

dbpedia-fr:Renaixença dbpedia-ca:Renaixença dbr:Renaixença n28:0c72gm n32:4sz89 dbpedia-it:Renaixença dbpedia-el:Καταλανική_Αναγέννηση dbpedia-eu:Renaixença dbpedia-sv:Renaixença n37: dbpedia-gl:Renaixença dbpedia-io:Renaixença dbpedia-no:Renaixença wd:Q703472 dbpedia-pt:Renaixença dbpedia-ja:ラナシェンサ dbpedia-ru:Каталонский_ренессанс dbpedia-es:Renaixença dbpedia-de:Renaixença dbpedia-nl:Renaixença

foaf:topic

dbr:1859_in_poetry dbr:Valentí_Almirall_i_Llozer dbr:Crown_of_Aragon dbr:National_symbols_of_Catalonia dbr:Casa_Vicens n14:_Criticas_y_semblanzas dbr:Manuela_de_los_Herreros_Sorà dbr:Francoist_Catalonia dbr:Josep_Feliu_i_Codina dbr:Modernisme n18:Art_de_Catalunya dbr:Rexurdimento wikipedia-en:Renaixença dbr:History_of_Catalonia dbr:Catalan_Renaissance dbr:Montjuïc_Cemetery dbr:Àngel_Guimerà dbr:Narcís_Oller dbr:La_nacionalitat_catalana dbr:Biblioteca_Museu_Víctor_Balaguer n26:_Count_of_Besalú dbr:Josep_Maria_Ventura_i_Casas dbr:Maria_Antònia_Salvà_i_Ripoll dbr:Floral_Games dbr:Renaixenca dbr:Romantic_poetry dbr:Marian_Vayreda_i_Vila dbr:Names_of_the_Catalan_language dbr:María_del_Carmen dbr:Renaixença_catalana dbr:Valencian_regionalism n29: dbr:Valencian_Community dbr:Marian_Aguiló dbr:La_Llumanera_de_Nova_York dbr:Jacint_Verdaguer dbr:Names_of_the_Valencian_Community dbr:History_of_Catalan dbr:Catalan_literature dbr:Catalan_nationalism dbr:Catalan_language dbr:Antoni_Gaudí dbr:Francisco_Camprodón dbr:Occitania dbr:Valencian_nationalism dbr:Otger_Cataló n44:Ors_Pérez-Peix dbr:La_Decadència dbr:Catalan_independence_movement dbr:Urban_planning_of_Barcelona dbr:Spain dbr:Xueta dbr:Romanticism dbr:National_and_regional_identity_in_Spain dbr:Symbolist_painting dbr:Sardana dbr:Palau_de_la_Música_Catalana dbr:Josep_Yxart dbr:Antoni_Comas_i_Pujol dbr:Andorra dbr:Hiking_Club_of_Catalonia dbr:Joan_Alcover dbr:Atheneo_de_Grandesa dbr:Pi_de_les_Tres_Branques dbr:Antonio_Puigblanch n54: dbr:Timeline_of_Catalan_history dbr:Reial_Acadèmia_de_Bones_Lletres_de_Barcelona n58:this dbr:Margalida_Caimari_Vila dbr:Senyera dbr:University_of_Vic_-_Central_University_of_Catalonia dbr:Catalonia

foaf:depiction

n49:jpg

wdrs:describedby

n17:Signal106791372 n30:Catalonia n31:Symbol106806469 n17:Symbol106806469 n52:Balearic_Islands n30:Theatre n59:Catalan_symbols n60:Cn n30:Balearic_Islands

dbo:wikiPageInterLanguageLink

dbpedia-ca:Renaixença

dbp:expanded

Arts

dct:subject

dbc:19th_century_in_Catalonia dbc:Romanticism dbc:Renaixença dbc:Catalan_culture dbc:Catalan_literature dbc:Catalan_words_and_phrases dbc:18th_century_in_Spain dbc:Catalan_symbols dbc:Catalan-language_literature

dbo:wikiPageID

4524369

dbo:wikiPageRevisionID

1117530726

dbo:wikiPageWikiLink

dbr:Catalan_Modernism dbr:Romantic_nationalism dbr:Oda_a_la_pàtria n10: dbr:Frederic_Soler dbr:Joaquim_Rubió_i_Ors n11: dbr:Martí_Genís_i_Aguilar dbr:Émile_Zola dbr:Balearic_Islands dbc:Romanticism dbr:Antoni_Gaudi dbc:19th_century_in_Catalonia dbc:Renaixença n21:jpg dbr:Francesc_Camprodon dbr:Catalan_grammar n22: n23: dbr:War_of_the_Spanish_Succession dbr:Rexurdimento n27: dbr:Nueva_Planta_decrees dbc:Catalan_culture dbr:Pompeu_Fabra dbr:Víctor_Balaguer dbc:Catalan_words_and_phrases dbr:Félibrige n41:Història_de_Catalunya dbr:Àngel_Guimerà dbr:Fuero n43:Atlàntida dbr:Industrial_Revolution dbr:Barcelona dbc:Catalan_symbols dbr:Literature dbr:Jacinto_Verdaguer dbr:Narcís_Oller dbr:Spelling_reform dbr:Joan_Maragall dbr:Middle_Ages dbr:Caterina_Albert_i_Paradís dbr:Víctor_Català dbr:Theatre dbr:Catalonia dbr:Art dbr:Decadència dbr:Manuel_Milà_i_Fontanals dbr:Canigó dbr:Occitan_language dbc:Catalan-language_literature dbr:Jocs_Florals n55: dbr:Antoni_Puig_i_Blanch dbr:Troubadour dbr:Catalan_language dbr:Romanticism dbr:Maria_Antònia_Salvà_i_Ripoll dbr:Modernisme n61: dbr:Bonaventura_Carles_Aribau

dbo:wikiPageExternalLink

n20: n24:htm n47:html

foaf:isPrimaryTopicOf

wikipedia-en:Renaixença

prov:wasDerivedFrom

n57:0

dbo:abstract

De Renaixença of Renaixença catalana is een Catalaanse culturele beweging die ontstaan is in de 19de eeuw in de Catalaanse landen uit een bekommernis om de Catalaanse en de Valenciaanse taal en cultuur te laten heropleven, na meer dan honderdvijftig jaar verval. Door diglossie en het toenmalige internationale prestige van het Spaanse Rijk met zijn vele koloniën, geraakten de andere talen van het Iberische schiereiland op de achtergrond ten voordele van het Castiliaans. De achteruitgang was begonnen na de in 1714. Filips V en het huis Bourbon voerden met het Decretos de Nueva Planta centralistische politiek naar Frans model: één staat, één volk, één taal (Spaans), één godsdienst (katholicisme). De renaixença kadert in de romantische stroming die in heel West-Europa tot nationalistische emancipatiebewegingen leidde: het in Gallicië, het felibrige in Occitanië, de onafhankelijkheidsbeweging in Ierland, de Vlaamse Beweging, het risorgimento in Italië en vele andere. Renaixença (euskaraz, "berpizkundea") katalanezko kulturaren inguruan eta XIX. mendean sortutako mugimenduaren izena da. Erromantizismoak alde batetik eta nazionalismo kataluniarrak bestetik markatu zuten garai hau, hala Euskal Pizkundearekin nola galizieraren Rexurdimentorekin garaikidea izan zena, bai eta Europako beste kultura mugimenduekin ere. Renaixença XIX. mendearen lehen erdian Katalunian abiatu zen, eta gero beste Herrialde Katalanetara (Valentzia, Balearrak) hedatu zena. Hiru mendeko gainbehera kulturala gainditzea eta behialako literaturaren distira berreskuratzea zen mugimenduaren helburua. 1833an Bonaventura Carles Aribauk argitaraturiko Oda a la Pàtria hartu ohi da Renaixençaren abiapuntutzat. Beste zenbait egitatek lagundu zuten giro hura sortzeko orduan, hala nola 1835ean Bartzelonako unibertsitatea berriro irekitzea baita Cerverako unibertsitate absolutista ixtea ere, eta 1836an Espainian halako adierazpen askatasuna ezarri izana. Poeta liberal batzuek Aribauk urraturiko bidetik ekin zioten, besteak beste, A. de Gironella, P. Mata, J. Sol i Padrís idazleek. Geroztikako belaunaldiak katalanera jarduera guztietan erabiltzea bultzatu zuen, eta literatura ekoizpen serioa eta iraunkorra egin zuen; idazle nagusiak J. Cortada, M. Milá i Fontanals, P. Pifarrer eta J. Rubió i Ors dira. Giro erromantikoa izan zen nagusi (W. Scotten eleberrien itzulpenak, M. Aguilók eta Milà i Fontanalsek herri poesiaz egindako lanak). Bestalde, 1859an Lore Jokoak berriro jarri ziren indarrean, haietan Erdi Arokoen eredura Aragoiko koroaren mendeko herrialdeek parte zutela (Mallorca, Valentzia, Roselló, Alguer). A. de Bofarull eta V. Balaguer dira Lore Jokoen belaunaldiko idazle nagusiak. Lore Jokoetan sarituak, J. Verdaguer, A. Guimerà, E. Vilanova, E. Vidal i Valenciano beste askoren artean, hurrengo garaietako aitzindariak izan ziren. Belaunaldi horri dagozkio, bestalde, Renaixençaren zabalkunde lan handia egin zuten aldizkariak, argitaletxeak eta elkarteak. 1890 inguruan hasierako kultura berpizkunde horren berezitasuna amaitutzat har daiteke, modernismoak haren lekua hartzen zuelarik nahiz eta beste ikuspuntu batzuetatik Reinaxençaren printzipioei eusten zien. La Renaixença ("Rinascimento" in lingua catalana; pron. /rənə'ʃɛnsə/) è stata una corrente letteraria catalana che si espande e si afferma nella seconda metà del secolo XIX. Per le sue tematiche ricorrenti (idealismo, individualismo, predominio dei sentimenti, esaltazione patriottica e scelta di tematiche storiche), la Renaixença è ascrivibile alla più ampia corrente del romanticismo europeo. La Renaskiĝo estas kataluna kultura movado disvolviĝinta dum la 19-a jarcento. Ĝia nomo aperas de la deziro renaski la katalunan kiel literaturan kaj kulturan lingvon post jarcentoj da diglosio en rilato al la hispana (periodo, kiun oni kutime nomas . Ĝi estas paralela al aliaj similaj movadoj, kiel la . Oni ofte konvencie fiksas ties ekon en 1833 per la apero de la poemo Oda a la pàtria (Odo al la patrujo) de Bonaventura Carles Aribau. Ĝiaj plej gravaj aŭtoroj estas Jacint Verdaguer kaj Joan Maragall kaj ŝlosilo de ties disvastigo estis la Floraj Ludoj. La stilo de la Renaskiĝo estas proksima al la eŭropa Romantikismo, kun precipeco de la sentoj, la patriotisma ekzaltado kaj la historiaj temoj. La uzata lingvo miksas klerajn vortojn kaj neologismojn kun vortoj el la popola kulturo. Η Καταλανική Αναγέννηση (καταλανικά: Renaixença) ήταν ρομαντικό πολιτιστικό κίνημα που έλαβε χώρα στην Καταλονία και, σε μικρότερο βαθμό στις υπόλοιπες , κατά τον 19ο αιώνα. Η κορύφωσή του εντοπίζεται μεταξύ 1875 και 1890 και είχε ως κύριο χαρακτηριστικό την επαναφορά της χρήσης της καταλανικής γλώσσας στη δημόσια σφαίρα, τον τύπο και την κουλτούρα, μετά από τρεις περίπου αιώνες με τα ισπανικά. Στην Καταλονία συνδυάστηκε με τη γέννηση του καταλανικού εθνικισμού ενώ είναι παράλληλο με τη και . Στο κίνημα για την ανάκτηση της γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτικού νομικού κώδικα της Καταλονίας πρωταγωνίστησαν προσωπικότητες όπως ο ποιητής , ο δραματουργός Άνζελ Γκιμερά και ο πεζογράφος · γενικότερα ωστόσο, παρότι εδραίωσαν την καταλανική γλώσσα στον χώρο των γραμμάτων, διαπνέοντο από ένα συντηρητικό, αρχαιοπρεπές πνεύμα σε αντίθεση με το έτερο μεγάλο πολιτιστικό κίνημα της Καταλονίας των τελών του 19ου, τον καταλανικό μοντερνισμό. La Renaixença (uttal: [rənəˈʃɛnsə] eller [renajˈʃɛnsa]) var en nationalromantisk strömning i det katalanska språkområdet under 1800-talet. Den uppstod på 1830-talet och fortlevde till 1880-talet, då den förgrenade sig i andra kulturströmningar – inklusive modernisme. Renaixença, vars namn kommer av katalanskans ord för renässans eller pånyttfödelse, inkorporerade även element från andra av 1800-talets kulturströmningar. Dessa inkluderar naturalismen och symbolismen. Strömningen står därför inte primärt för en särskild stil utan mer för den kulturella miljö där den kom att utvecklas. La Renaixença o Renaixensa (pronunciado /rənəˈʃɛnsə/ o /rena(j)ˈʃɛnsa/) fue un movimiento cultural y literario en algunos territorios de habla catalanovalenciana, que llega a su esplendor durante la segunda mitad del siglo XIX. Su nombre surgió de la voluntad de hacer renacer el catalán o valenciano como lengua literaria y de cultura después de los siglos de diglosia respecto al castellano (periodo llamado genéricamente Decadència). Es paralelo a otros similares, como el Rexurdimento gallego. La palabra fue acuñada por primera vez en 1864 por el dramaturgo Eduard Vidal i Valenciano.​ Los autores más importantes de este movimiento fueron Joan Maragall, Jacinto Verdaguer y Buenaventura Carlos Aribau y uno de los puntos clave de su difusión fueron los Jocs Florals. El estilo de la Renaixença es parecido al Romanticismo europeo, predominio de los sentimientos, la exaltación patriótica y los temas históricos. La lengua utilizada mezclaba cultismos y neologismos con palabras de la cultura popular. ラナシェンサ（カタルーニャ語: Renaixença, カタルーニャ語発音: [rənəˈʃɛnsə], 西カタルーニャ語: [renajˈʃɛnsa]）は、19世紀中頃のカタルーニャ地方で興ったカタルーニャ語とカタルーニャ文化の復興運動。運動名はカタルーニャ語で「ルネサンス」（文芸復興）を意味する。同時期のガリシア地方で興ったやオック語圏で興ったフェリブリージュ運動と比較される。カタルーニャ語の規範化以前にはRenaixensaとも綴られた。ラナシェンサ運動の盛り上がりには『ラナシェンサ』紙が関係しており、運動の名称はこの雑誌に由来する。 Renaixença foi um grande movimento restaurador da língua, literatura, e cultura catalã que se iniciou no princípio da primeira metade do século XIX. O seu nome (renascença ou renascimento, em português) surgiu da vontade de fazer renascer o catalão como idioma da literatura e da cultura. Coincidiu, mais ou menos, com a segunda parte da explosão do Romantismo na Europa. Ainda que cada tendência tenha trilhado um caminho próprio, foi produzida uma integração no que tange ao uso da língua e dos ideais políticos. Renaixença [rənə'ʃɛnsə] (katalanisch für „Wiedergeburt“, deutsch auch: „Katalanische Renaissance“) war eine romantische Bewegung des späten 19. Jahrhunderts, die sich philologisch, historisch und national am katalanischen Mittelalter orientierte, eine Wiederbelebung der katalanischen Sprache und Literatur vornahm, sowie deren Integration in die damalige europäische Literatur anstrebte. Die Renaixença bewegte nicht nur das eigentliche Katalonien, sondern auch andere katalanischsprachige Regionen wie die Balearen. Sie fand ihren Ausdruck auch in der Wiederbelebung des mittelalterlichen Dichterwettbewerbs Jocs Florals (dt: „Blumenspiele“). Zudem gab es eine vergleichbare Renaixença der Okzitanischen Sprache und Kultur, die in dem Werk Mirèio des okzitanischen Dichters Frédéric Mistral gipfelte. Um die Jahrhundertwende politisierte der Noucentisme die literarische und kulturelle Bewegung der Renaixença. Er stellte die Forderung nach kultureller und politischer Autonomie Kataloniens. Katalonien definierte sich dabei als eigenständige Nation in einem spanischen Gesamtstaat. Die Zugehörigkeit zum gesamtspanischen Staatsverband wurde dabei aber von der großen Mehrheit der Katalanen nicht in Frage gestellt. „Es besteht kein Zweifel, daß (dieser Aufschwung) als eigenständige Kultur- und Regionalbewegung in einem engen Zusammenhang mit der zunehmenden wirtschaftlichen Bedeutung der Region Katalonien ... stand.“ Die politische Komponente dieser Bewegung wird häufig auch unter dem Stichwort Katalanismus thematisiert. Die ab 1871 von der katalanistischen Vereinigung Jove Catalunya („Junges Katalonien“) herausgegebene Zeitschrift La Renaixença hat im Nachhinein dieser kulturell-literarischen Bewegung als Namensgeber gedient. Diese Bewegung beendete eine in Katalonien seit dem Spanischen Erbfolgekrieg (1701–1714) andauernde Periode des kulturellen Niedergangs und politischer Machteinbußen, die durch die 1716 folgenden Dekrete der Nueva Planta verstärkt wurden, in denen die traditionellen Institutionen, Privilegien und regionalen Autonomien Kataloniens ausgesetzt und unterdrückt wurden. Катало́нский ренесса́нс или катала́нское возрожде́ние (кат. Renaixença) — литературное, языковое и культурное движение, возникшее в среде этнических каталонцев королевства Испания за возрождение каталонского в качестве полноценного самодостаточного языка, независимого от кастильского. Движение имело довольно большой успех, поскольку проходило параллельно процессу активной индустриализации Каталонии, более динамичная экономика которой позволила ей выделиться на фоне отсталой аграрной Испании. В конце периода ренессанса (1833—1892), в котором выделяют несколько этапов, носители каталонского языка, в особенности крупная и мелкая городская буржуазия, перестали ощущать свой язык диалектом испанского. Более того, ренессанс прямо или косвенно стимулировал движение за независимость Каталонии. Параллельно в этнокультурной среде соседних миноритарных народов наблюдаются схожие, но в конечном итоге несколько менее успешные, феномены возрождения интереса к собственной культуре и языку ( у балеарцев, решурдименто у галисийцев и движение фелибров во французском Провансе). The Renaixença (Catalan pronunciation: [rənəˈʃɛnsə]; also written Renaixensa before spelling standardisation), or Catalan Renaissance, was a romantic revivalist movement in Catalan language and culture through the mid 19th century, akin to the Galician Rexurdimento or the Occitan Félibrige movements. The movement began in the 1830s and lasted until the 1880s, when it branched out into other cultural movements. Even though it primarily followed a romantic impulse, it incorporated stylistic and philosophical elements of other 19th century movements such as Naturalism or Symbolism. The name does not indicate a particular style, but rather the cultural circumstances in which it bloomed. La Renaixença fou un moviment cultural i literari del català del segle xix (1833-1892). El seu nom sorgeix de la voluntat de fer renéixer el català com a llengua literària i de cultura després de segles de diglòssia respecte al castellà (període anomenat genèricament Decadència). És paral·lel a altres similars, com el Rexurdimento gallec, el Resurdimientu asturià o el Felibrige a Occitània. La Renaixença, mouvement culturel inscrit dans le courant du romantisme européen, a vu le jour en Catalogne au cours du XIXe siècle, à partir de 1833 et principalement dans la seconde moitié du siècle, jusqu'en 1890. Son nom, qui signifie renaissance reflète la volonté de faire renaître la culture et la langue catalane comme langue littéraire de prestige. Un des champs où elle s'est le plus développée est la littérature mais il s'agit d'une philosophie globale concernant l'architecture, la peinture, la politique, l'entrepreneuriat, l'histoire, etc. Elle est parallèle à la Respelido initiée par Frédéric Mistral et le Félibrige en Provence dès 1854. Sur les Îles Baléares et dans le pays valencien, la Renaixença fut consolidée par l’action du majorquin Marià Aguiló.

dbo:thumbnail

n62:300

dbp:caption

The head of La Renaixensa shows the Phoenix bird

dbo:wikiPageLength

6482

dbp:wikiPageUsesTemplate

dbt:Short_description dbt:National_revivals dbt:IPA-ca dbt:Portal dbt:In_lang dbt:Catalonia_topics dbt:Other_uses dbt:Cn dbt:Catalan-speaking_world dbt:ISBN dbt:Reflist