comment
| - هيتا (باليونانية:ἧτα) هو أحد حروف الأبجدية الإغريقية، يأخذ الحرف شكلين الكبير (Ͱ) والصغير (ͱ).
- Das Heta ist ein zeitweise verwendeter Buchstabe des griechischen Alphabets für den Laut [h]. Zuvor war es die vorklassische Bezeichnung für den 7. Buchstaben Eta.
- Hêta (capitale: Ͱ, minuscule: ͱ) (en grec ancien ἧτα hễta). Le hêta est une lettre archaïque de l’alphabet grec, a survécu, dans la graphie classique du grec, sous la forme de l’esprit rude. La lettre Η (êta) était prononcée /e/ long ouvert dans l’alphabet ionien adopté par Athènes. Mais dans des modèles archaïques de l'alphabet grec (dont l’alphabet attique), on utilisait la même lettre pour le phonème /h/. C'est cette dernière valeur qui s'est transmise, via l'alphabet étrusque, à l'alphabet latin, d'où notre lettre H actuelle. Dans quelques parties de la Grèce occidentale on inventa une nouvelle forme de lettre signifiant le /h/, qui consistait en la moitié gauche du êta ionien.
- Lo heta, maiuscolo Ͱ, minuscolo ͱ, è una lettera scomparsa dell'alfabeto greco. Come indica il suo nome, è il segno che esprime foneticamente il suono /h/ in alcuni alfabeti greci.
- Ͱ, ͱ(ヘータ、希:ͱῆτα/ἧτα, 英:heta)は、現在使用されていない古代ギリシア文字の字母の1つ。音価としては/h/を表した字母であった。 ヘータという名称は本来はΗ(エータ)の古名であり、Unicodeなどで便宜的に使われている。
- Heta (ἧτα, pisana Ͱͱ) – litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę [h], przedstawiająca ją jako pełną literę, a nie tylko jako znak diakrytyczny spiritus asper wywodzący się z tej litery, która z kolei wywodzi się z lewej połówki litery eta.
- Hetá (Ͱ ou ͱ) é uma letra antiga do alfabeto grego.
- De heta (hoofdletter Ⱶ, onderkast ⱶ) is een verouderde letter uit het Griekse alfabet. De letter werd in de 4e eeuw v.Chr. in de Italiaanse koloniën Tarentum en gebruikt om de klank /h/ weer te geven.
- Heta (Ͱ ͱ) es una letra obsoleta del alfabeto griego, que usualmente servía para denotar el sonido consonante de Η, tal como el niqud mappiq en el idioma hebreo. Su pronunciación en griego antiguo era como [h].
- Ͱ, ͱ(그리스어: ͱἦτα 헤타[*])는 그리스 문자 자모이다. 그리스 숫자로는 8을 뜻한다.
- Ͱ, ͱ (хета, др.-греч. ἧτα) — буква архаического греческого алфавита, происходит от финикийской буквы 𐤇 — хет. В древнегреческом языке хета произносилась как долгий полуоткрытый передний согласный [h].
- Heta (grekiska ἧτα héta) (versal: Ͱ, gemen: ͱ) är en bokstav i det grekiska alfabetet. Dess ljudvärde var ursprungligen ett enkelt [h]. När alfabetet standardiserades i Grekland i slutet av 400-talet f.Kr., d v s strax före 300-talet f.Kr., hade det där förändrats mer åt ett öppnare [h], men i kolonierna på Sicilien och i Italien fortsatte bokstaven att användas för h-ljudet, vilket ledde till att eta i det latinska alfabetet motsvaras av H, h. Heta är ett derivat av eta, som stundom användes under antiken inom dialekter där h-ljudet hade bevarats.
- Ͱ, ͱ (хета) — літера архаїчного грецького алфавіту. Походить від фінікійської літери — «хет». У старогрецькій мові хета вимовлялась як довгий напіввідкритий передній голосний /h/. У юнікоді є як велика так і мала літери хета. Вони позначаються U+0370 Ͱ та U+0371 ͱ). відповідно.
- Heto greke ἧτα (majuskle Ͱ, minuskle ͱ) estas arkaika litero de la greka alfabeto. Oni prononcas ĝin h.
- Heta adalah nama lazim untuk huruf Yunani Eta (H) dan beberapa variasinya saat digunakan pada fungsi asli mereka sebagai penanda konsonan /h/. Huruf H diadopsi oleh orang Yunani dari huruf Fenisia mulanya dengan nilai bunyi konsonan demikian, dan Hēta adalah nama aslinya. Alfabet Itali, dan terutama Latin, mengadopsi huruf H dari penggunaannya dalam bahasa Yunani. Bagaimanapun, perlahan-lahan dialek bahasa Yunani kehilangan bunyi /h/ dari sistem fonologi mereka. Dalam dialek Ionia, yang paling awal kehilangan bunyi /h/ tersebut, nama huruf itu diganti menjadi Ēta, dan fungsinya dialihkan menjadi lambang bunyi /ɛː/ panjang setengah terbuka.
- Heta(大写Ͱ,小写ͱ),來源於腓尼基字母的 Heth,是希臘字母Η的前身。
- Heta gaur egungo alfabeto grekoko letra zaharkitua da. Ͱ (larriz) eta ͱ (xehez) idazten da.
- Heta is a conventional name for the historical Greek alphabet letter Eta (Η) and several of its variants, when used in their original function of denoting the consonant /h/.
|